در این پست به معرفی کتاب " تاریخ و سیره ی حضرت خدیجه (س) " می پردازیم.
این کتاب به اختصار به سیره و جهاد امّ المؤمنین حضرت خدیجه ی کبری (س) در طول زندگی پیامبر بزرگوار اسلام (ص) می پردازد. مزار این بانوی بزرگوار در قبرستان ابوطالب که یکی از زیارتگاه های مسلمانان در مکه به شمار می آید قرار دارد. این مکان را به نام مقبره معلی (یا معلاة) و مقبره بنی هاشم نیز میشناسند.
قبرستان ابوطالب محل دفن بسیاری از افراد خاندان بنی هاشم و برخی از نزدیکترین یاران رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم است.
حضرت عبدالمطلب و حضرت ابوطالب علیهما السلام در این مقبره دفن هستند، همچنین حضرت خدیجه سلام الله علیها و به گفته برخی فرزند پیامبر اسلام حضرت قاسم علیه السلام که در کودکی از دنیا رفت نیز در کنار هم دفن می باشند که پیش از این بارگاه حضرت خدیجه و قاسم علیهما السلام دارای گنبد و بارو بود اما پس از استقرار وهابیان در حجاز از سوی ایشان تخریب شد. در تصویر پایین مزار حضرت خدیجه (س) قبل از تخریب وهّابیون مشاهده می شود:
ایشان اولین کسی بودند که به اسلام گرویدند که در ماه مبارك رمضان سال دهم بعثت، این بانوى فداكار و همسر بى نهایت مهربان حضرت رسول(ص) در روز دهم به سن شصت و پنج سالگى سه روز پس از وفات جناب ابوطالب(ع) عموی بزرگوار پیامبر اسلام(ص) از دنیا رفتند و پیامبر(ص) او را با دست مبارك خویش در حجون مكه (قبرستان ابوطالب) به خاك سپرد و به قدری این مصائب بر پیامبر(ص) سخت و سنگین آمد که حضرت آن سال را عام الحُزن نامیدند. در تصاویر پایین نیز مزار این بانوی بزرگوار را پس از تخریب وهابیون مشاهده می کنید:
مشخصات کتاب:
تألیف: باقر شریف القرشی
تحقیق: مهدی باقر القرشی
ترجمه: ابوالفضل هادی منش
ناشر: انتشارات سُرور
تعداد صفحات: 157
بخشی از برخی صفحات و متن کتاب:
بی تردید باید گفت که هرگاه سخن از بعثت پیامبر(ص) و ظهور اسلام و روزهای سخت آغاز دعوت به میان آید، اولین تصویری که در ذهن نقش می بندد، حمایتهای بی دریغ بانویی بزرگوار می باشد که همه ی هستی و دارایی خود را تقدیم رسول خدا(ص) و اسلام نمود. آن بانو کسی نبود جز امّ المؤمنین حضرت خدیجه(س) که بنا بر اقرار همگان، بانویی پاک و پاکیزه و با ایمان و با تقوا بود.
عایشه روایت کرده است: هرگاه رسول خدا(ص) خدیجه را یاد می کرد از مدح او و استغفار برای وی خسته نمی شد. روزی او را یاد کرد؛ پس حسادت وجودم را فرا گرفت و عرض کردم: خدا به جای آن پیرزن، به تو عوض داده است. دیدم آن حضرت بسیار خشمگین شد، پس با خود عهد کردم و گفتم: خداوندا! اگر خشم رسولت را از من برطرف ساختی، هیچگاه او ( خدیجه ) را به بدی یاد نخواهم کرد.
هنگامی که پیامبر(ص) حال مرا دید فرمود: چگونه این سخن را گفتی؟! به خدا سوگند او زمانی به من ایمان آورد که همه ی مردم به من کفر ورزیدند و وقتی به من پناه داد که همه ی مردم مرا طرد کردند و از او فرزندی روزی ام شد در حالیکه تو از داشتن فرزند از من محروم شدی.
چرا نام حضرت علی(ع) در قرآن نیامده؟
حضرت ,ص ,خدیجه ,پیامبر ,ی ,اسلام ,حضرت خدیجه ,پیامبر ص ,خدیجه س ,قبرستان ابوطالب ,که در
درباره این سایت