حضرت موسی بن جعفر(ع) (۱۲۷ یا ۱۲۸-۱۸۳ق) معروف به امام موسی کاظم(ع) و ملقب به کاظم و باب الحوائج، هفتمین امام شیعیان دوازده امامی است. ایشان در سال ۱۲۸ق، همزمان با انتقال قدرت از امویان به عباسیان متولّد شدند و در سال ۱۴۸ق پس از شهادت پدر بزرگوارشان، امام صادق(ع)، به امامت رسیدند. دوران ۳۵ ساله ی امامت ایشان با خلافت منصور، هادی، مهدی و هارون عباسی همزمان بود. آن حضرت چندین بار از سوی مهدی و هارون عباسی زندانی شد و در سال ۱۸۳ق در زندان سندی بن شاهک به شهادت رسید. با شهادت او، امامت به فرزندش علی بن موسی(ع) منتقل شد.
دوره امامت امام کاظم(ع) با اوج قدرت خلافت عباسی همزمان بود و ایشان در برابر حکومت وقت، تقیه می‌کرد و شیعیان را نیز به این کار سفارش می‌نمود؛ از این رو موضع‌گیری صریحی از امام هفتم شیعیان در برابر خلفای عباسی و قیام‌های علوی نظیر قیام شهید فخ گزارش نشده است. با وجود این، وی در مناظره و گفتگو با خلفای عباسی و دیگران تلاش می‌کرد از خلافت عباسیان مشروعیت‌زدایی کند.
مناظرات و گفتگوهایی از موسی بن جعفر(ع) با برخی عالمان یهودی و مسیحی در منابع تاریخی و حدیثی نقل شده که در پاسخ به پرسش‌های آنان بوده است.
آرامگاه امام کاظم(ع) و آرامگاه نوه‌اش امام جواد(ع) در منطقه کاظمین در شمال بغداد، به حرم کاظمین شهرت دارد و زیارتگاه مسلمانان به‌ویژه شیعیان است.
چرا نام حضرت علی(ع) در قرآن نیامده؟
ع ,امام ,عباسی ,موسی ,کاظم ,شهادت ,کاظم ع ,در سال ,ایشان در ,امام کاظم ,ع و
درباره این سایت